صَلِّ اللّهُمَّ عَلَى الدَّليلِ اِلَيْکَ فِى اللَّيْلِ الاْلْيَلِ وَالْماسِکَ مِنْ اَسْبَابِکَ بِحَبْلِ الشَّرَفِ الاْطْوَلِ وَالنّاصِعِ الْحَسَبِ فى ذِرْوَةِ الْكاهِلِ الاْعْبَلِ وَالثّابِتِ الْقَدَمِ عَلى زَحاليفِها فِى الزَّمَنِ الاْوَّلِ وَعَلى الِهِ الاْخْيارِ الْمُصْطَفَيْنَ الاْبْرارِ.
وَافْتَحِ اللّهُمَّ لَنا مَصاريعَ الصَّباحِ بِمَفاتيحِ الرَّحْمَةِ وَالْفَلاحِ وَاَلْبِسْنِى اللّهُمَّ مِنْ اَفْضَلِ خِلَعِ الْهِدايَةِ وَالصَّلاحِ وَاَغْرِسِ اللّهُمَّ بِعَظَمَتِکَ فى شِرْبِ جَنانى يَنابيعَ الخُشُوعِ.
وَ اَجْرِ اللّهُمَّ لِهَيْبَتِکَ مِنْ اماقى زَفَراتِ الدُّمُوعِ وَاَدِّبِ اللّهُمَّ نَزَقَ الْخُرْقِ مِنّى بِاَزِمَّةِ الْقُنُوعِ اِلهى اِنْ لَمْ تَبْتَدِئْنِى الرَّحْمَةُ مِنْکَ بِحُسْنِ التَّوْفيقِ فَمَنِ السّالِکُ بى اِلَيْکَ فى واضِحِ الطَّريقِ وَاِنْ اَسْلَمَتْنى اَناتُکَ لِقاَّئِدِ الاْمَلِ وَالْمُنى فَمَنِ الْمُقيلُ عَثَراتى مِنْ كَبَواةِ الْهَوى وَاِنْ خَذَلَنى نَصْرُکَ عِنْدَ مُحارَبَةِ النَّفْسِ وَالشَّيْطانِ فَقَدْ وَكَلَنى خِذْلانُکَ اِلى حَيْثُ النَّصَبِ وَالْحِرْمانِ.
اِلهى اَتَرانى مآ اَتَيْتُکَ اِلاّ مِنْ حَيْثُ الاْمالِ اَمْ عَلِقْتُ بِاَطْرافِ حِبالِکَ اِلاّ حينَ باعَدَتْنى ذُنُوبى عَنْ دارِ الْوِصالِ فَبِئْسَ الْمَطِيَّةُ الَّتِى امْتَطَتْ نَفْسى مِنْ هَواها فَواهاً لَها لِما سَوَّلَتْ لَها ظُنُونُها وَمُناها وَ تَبّاً لَها لِجُرْاَتِها عَلى سَيِّدِها وَ مَوْليها اِلهى قَرَعْتُ بابَ رَحْمَتِکَ بِيَدِ رَجاَّئى وَهَرَبْتُ اِلَيْکَ لاجِئاً مِنْ فَرْطِ اَهْواَّئى وَعَلَّقْتُ بِاَطْرافِ حِبالِکَ اَنامِلَ وَلاَّئى.
فَاْصْفَحِ اللّهُمَّ عَمّ اكُنْتُ اَجْرَمْتُهُ مِنْ زَلَلى وَخَطاَّئى وَاَقِلْنى مِنْ صَرْعَةِ[رِدآئى]فَاِنَّکَ سَيِّدى وَمَوْلاىَ وَ مُعْتَمَدى وَرَجائى وَاَنْتَ غايَةُ مَطْلُوبى وَ مُناىَ فى مُنْقَلَبى وَمَثْواىَ.
اِلهى كَيْفَ تَطْرُدُ مِسْكيناً الْتَجَاءَ اِلَيْکَ مِنَ الذُّنُوبِ هارِباً اَمْ كَيْفَ تُخَيِّبُ مُسْتَرْشِداً قَصَدَ اِلى جَنابِکَ ساعِياً اَمْ كَيْفَ تَرُدُّ ظَمْئانَ وَرَدَ اِلى حِياضِکَ شارِباً كَلاّ وَحِياضُکَ مُتْرَعَةٌ فى ضَنْکِ الْمُحُولِ وَبابُکَ مَفْتُوحٌ لِلطَّلَبِ وَالْوُغُولِ وَاَنْتَ غايَةُ الْمَسْئُولِ وَنِهايَةُ الْمَاْمُولِ.
اِلهى هذِهِ اَزِمَّةُ نَفْسى عَقَلْتُها بِعِقالِ مَشِيَّتِکَ وَهذِهِ اَعْباَّءُ ذُنُوبى دَرَاْتُها بِعَفْوِکَ وَرَحْمَتِکَ وَهذِهِ اَهْوآئِىَ الْمُضِلَّةُ وَكَلْتُها اِلى جَنابِ لُطْفِکَ وَرَاْفَتِکَ.
فَاجْعَلِ اللّهُمَّ صَباحى هذا ناِزلاً عَلَىَّ بِضِياَّءِ الْهُدى وَبِالسَّلامَةِ فِى الدّينِ وَالدُّنْيا وَمَساَّئى جُنَّةً مِنْ كَيْدِ الْعِدى وَوِقايَهً مِنْ مُرْدِياتِ الْهَوى اِنَّکَ قادِرٌ عَلى ما تَشآءُ تُؤ تِى الْمُلْکَ مَنْ تَشآءُ وَتَنْزِ عُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشآءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشآءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشآءُ بِيَدِکَ الْخَيْرُ اِنَّکَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ.
تُولِجُ اللَيْلَ فى النَّهارِ وَتُولِجُ النَّهارَ فِى اللَّيْلِ وَتُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَتَرْزُقُ مَنْ تَشآءُ بِغَيْرِ حِسابٍ.
لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اللّهُمَّ وَبِحَمْدِکَ مَنْ ذا يَعْرِفُ قَدْرَکَ فَلا يَخافُکَ وَمَن ذا يَعْلَمُ ما اَنْتَ فَلا يَهابُکَ اَلَّفْتَ بِقُدْرَتِکَ الْفِرَقَ وَفَلَقْتَ بِلُطْفِکَ الْفَلَقَ وَاَنَرْتَ بِكَرَمِکَ دَياجِىَ الْغَسَقِ وَاَنْهَرْتَ الْمِياهَ مِنَ الصُّمِّ الصَّياخيدِ عَذْباً وَاُجاجاً وَاَنْزَلْتَ مِنَ الْمُعْصِراتِ ماءً ثَجّاجاً وَجَعَلْتَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لِلْبَرِيَّةِ سِراجاً وَهّاجاً مِنْ غَيْرِ اَنْ تُمارِسَ فيمَا ابْتَدَاْتَ بِهِ لُغُوباً وَلا عِلاجاً فَيا مَنْ تَوَحَّدَ بِالْعِزِّ وَالْبَقآءِ وَقَهَرَ عِبادَهُ بِالْمَوْتِ وَالْفَنَّاءِ.
صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الاَْتْقِيآءِ وَاسْمَعْ نِدآئى وَاسْتَجِبْ دُعآئى وَحَقِّقْ بِفَضْلِکَ اَمَلى وَرَجآئى يا خَيْرَ مَنْ دُعِىَ لِكَشْفِ الضُّرِّ وَالْمَاْمُولِ لِكُلِّ عُسْرٍ وَيُسْرٍ بِکَ اَنْزَلْتُ حاجَتى فَلا تَرُدَّنى مِنْ سَنِىِّ مَواهِبِکَ خاَّئِباً يا كَريمُ يا كَريمُ يا كَريمُ بِرَحْمَتِکَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ وَصَلَّى اللّهُ عَلى خَيْرِ خَلْقِهِ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ اَجْمَعينَ
پس به سجده برود و بگويد:
اِلهى قَلْبى مَحْجُوبٌ وَنَفْسى مَعْيُوبٌ وَعَقْلى مَغْلُوبٌ وَهَواَّئى غالِبٌ وَطاعَتى قَليلٌ وَمَعْصِيَتى كَثيرٌ وَلِسانى مُقِرُّ بِالذُّنُوبِ فَكَيْفَ حيلَتى يا سَتّارَ الْعُيُوبِ وَيا عَلاّمَ الْغُيُوبِ وَيا كاشِفَ الْكُرُوبِ اِغْفِرْ ذُنُوبى كُلَّها بِحُرْمَةِ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ يا غَفّارُ يا غَفّارُ يا غَفّارُ بِرَحْمَتِکَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ
متن و ترجمه دعای صباح
علامه مجلسى(ره) اين دعا را در كتاب دعاى بحار و در كتاب صلوة با بيان ذكر نموده و فرموده كه اين دعا از ادعيه مشهوره است و من در كتب معتبره آنرا نيافتم مگر در مصباح سيّدبن باقى رِضْوانُ اللّهِ عَلَيْهِ و نيز فرموده مشهور خواندن اين دعا است بعد از فريضه صبح و سيّد بن باقى روايت كرده آنرا بعد از نافله صبح و بهر كدام عمل شود خوب است:
ترجمه:
خدايا اى كسى كه بيرون كشيد زبان صبحدم را به بيان تابناک آن و پراكنده ساخت پاره هاى شب تاريک را با آن توده هاى سياه سرگردانى كه داشت و محكم ساخت ساختمان اين چرخ گردون را در اندازه ها و گردشهاى زيبايش و پرتو افكن ساخت تابش خورشيد را با نور فروزان و گرم آن اى كه راهنمايى كرد بر خودش به خودش و منزه است از هم جنسى(و مشابهت با) مخلوقاتش و برتر است از سنخيت يا چگونگی هاى عالم خلقت اى كسى كه نزديک است به گمانهايى كه (درباره او) بر دل خطور كند ولى دور است از چشم انداز ديدگان و مى داند آنچه را شود پيش از شدنش اى كسى كه مرا در گهواره آسايش و امنيت خود به خواب برد و براى استفاده از نعمتهاو بخششهاى بيدريغش كه به من ارزانى داشته بيدارم كرد و پنجه هاى بدخواهان را بدست قدرت و سلطنت خويش از من بازداشته.
درود فرست بر آن راهنماى به سوى تو در شب بسيار تار(جاهليت)و آن كس كه در ميان اسباب و وسائل تو بلندترين ريسمان شرف را گرفت و آن كس كه حسب پاک و خالصش بر بلندترين شانه هاى مردان عالم قرار داشت و آن ثابت قدم بر روى لغزشگاهها در آن زمان پيشين و بر خاندان نيكوكار برگزيده خوش كردارش و بگشا براى ما خدايا لنگه هاى در بامدادان را به كليدهاى رحمت و رستگارى و بپوشانم.
خدايا از بهترين خلعتهاى هدايت و شايستگى و بجوشان خدايا به عظمت خويش در جويبار دلم چشمه هاى خشوع و جارى ساز.
خدايا براى هيبتت از گونه هايم مشكهاى اشک و ادب كن خدايا سبك مغزى و تندخويى مرا به مهارهاى قناعت ياخوارى در سؤ ال.
خدايا اگر در ابتدا رحمت تو از روى حسن توفيق به سراغ من نمى آمد پس چه كسى بود كه مرا در اين راه روشن بسويت آرد و اگر حلم و بردبارى تو مرا بدست آرزو و ميل سركش سپارد پس چه كسى لغزشهاى مرا از زمين خوردنهاى هوا و هوس ناديده بگيرد و اگر در هنگام جنگ با نفس و شيطان يارى تو نباشد مسلماً همان يارى نكردنت مرا بدست رنج و حرمان سپارد.
خدايا تو بخوبى مرا مى بينى كه نزدت نيامدم جز از راه آرزوها (و آنها بود كه مرا به درگاهت آورد) يا شده كه بسر رشته هاى فضل و كرمت چنگ زنم جز وقتى كه گناهانم مرا از خانه وصال دور سازد پس چه بد مركبى است اين مركب هوا و هوس كه نفس من بر آن سوار شده پس واى بر اين نفس كه گمانهاى باطل و آرزوهاى بيجايش در نزد او جلوه كرد و نابود باد كه بر آقا و مولاى خويش دليرى كرد.
خدايا من در رحمتت را بدست اميدم كوبيدم و از فرط هواهاى نفسانى به حال پناهندگى بسوى تو گريختم و بند كردم بسر رشته هاى كرمت انگشتان دوستى ام را پس درگذر خدايا از جرمهايى كه من از روى لغزش و خطا كردم و نگاهم دار از جمله بيماريم (كه دچار گشته ام) زيرا كه تويى آقا و مولايم و تكيه گاه و اميدم و تويى منتهاى خواسته و آرمانم در دنيا و عقبايم.
خدايا چگونه برانى ازدرگاهت بيچاره اى راكه درحال فرار ازگناهان به تو پناه آورده ياچگونه نوميد سازى راه جويى را كه شتابان آهنگ حضرت تو را كرده يا چگونه بازگردانى تشنه اى را كه براى نوشيدن(آب)بر سر حوضهاى توآمده نه هرگز چنين نخواهى كردبا اينكه حوضهاى(پرفيضت)در سخت ترين خشكسالی ها لبريز است و در خانه ات براى خواستن و ورود در آن باز است و تويى انتهاى خواسته(خواستاران) و منتهاى آرزوى آرزومندان.
خدايا اين مهارهاى نفس من است كه به پاى بند مشيت تو آنها را بستم و اين است بارهاى سنگين گناهانم كه به اميد عفو و رحمتت بر زمين نهادم و اين است هوسهاى گمراه كننده ام كه به آستان لطف و مهرت سپردم پس اى خدا اين بامداد مرا چنان مقرر كن كه با انوار هدايت و سلامت در دين و دنيا بر من فرود آيد و شامم را سپرى از نيرنگ خطرناک دشمنان و پناهگاهى از پرتگاههاى هوا و هوس قرار ده كه تو بر هر چه بخواهى توانايى ملک و سلطنت را به هر كه خواهى مىدهى و از هركه خواهى برگيرى و عزت دهى هر كه را خواهى و خوار كنى هر كه را خواهى همه خوبيها بدست تو است و تو بر هر چيز توانايى.
شب را در روز فرو برى و روز را در شب درآورى زنده را از مرده بيرون آورى و مرده را از زنده برون آرى و به هر كه خواهى بى حساب روزى دهى.
معبودى جز تو نيست منزهى تو خدايا و حمد تو را گويم كيست كه قدر تو را بشناسد و از تو نترسد و كيست كه بداند تو كيستى و از تو نهراسد تو با قدرت خويش جداها راباهم جمع كردى و به لطف خويش سپيده دم را شكافتى و بكرم خود تاريكی هاى شديد شب را روشن كردى و روان كردى آبهاى شيرين و شور را از دل سنگهاى سخت و محكم و فرو ريختى از ابرهاى فشرده آبى ريزان و فراوان،و قرار دادى خورشيد و ماه را براى مردمان چراغى فروزان بدون آنكه در آنچه بدان آغاز كردى(در آفرينش)دچار خستگى و تعب گردى يا به چاره جويى محتاج شوى اى آنكه درعزت و بقاء يگانه است و بندگانش رابوسيله مرگ ونابودى مقهور خويش كرد.
درود فرست بر محمد و خاندان پرهيزكارش و فرياد مرا بشنو و دعايم را به اجابت مقرون ساز و به فضل خويش آرزو و اميد مرا تثبيت كن اى بهترين كسى كه خوانده شدى براى برطرف ساختن گرفتارى و آرزو شده اى براى هر سختى و آسانى فرود آوردم بار حاجتم را بدرگاهت پس مرا از عطاياى عالى (و سنگين قيمت) خود نااميد باز مگردان اى كريم اى كريم اى كريم به رحمت خود اى مهربانترين مهربانان و درود خدا بر بهترين آفريدگانش محمد و آل او همگى.
خدايا دلم در پرده است و نفسم معيوب و عقلم مغلوب است و هواى نفس برمن چيره است و طاعتم اندک و گناهانم بسيار است و زبانم به گناهان اقرار دارد پس چاره ام چيست اى پرده پوش عيبها و اى داناى ناديدنيها و اى بر طرف كننده اندوه ها بيامرز همه گناهانم رابه حرمت محمدو آل محمد اى آمرزش پيشه اى بسيار آمرزنده اى بسيار آمرزنده به رحمتت اى مهربانترين مهربانان.
:: موضوعات مرتبط:
مطالب مذهبی ,
,
:: بازدید از این مطلب : 608
|
امتیاز مطلب : 4
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
